Zelfportretten

Het onderwerp zelfportretten werd voor mij een dagelijks ritueel. Ik tekende voor mijn gevoel voor de gemeenschap door het aanraken van mijn diepste menselijke gevoelens. Elke lijn, elke vlek kreeg zijn betekenis.
De portretten gingen ademen. Ik ging ademen en stond open voor een diepe concentratie die niet alleen gericht was op het portret maar op de hele wereld die mij aankeek waardoor het portret ontstond en betekenis kreeg voor die wereld.